Anneler mutfağa ait, orada yaşayan varlıklar değillerdir. Sevilmeyi, takdir görmeyi, değerli hissetmeyi hak ediş şekilleri de bu olmamalıdır.
Hazır Anneler Günü de yaklaşırken, bir anneye bunu yapmanın neden bir hakaret olduğundan ve yerine neler yapılabileceğinden söz edeceğim.
Anneler; çocuklarının, eşlerinin karnını doyurmaya programlı birer robot değillerdir. Bunu yaparlarken görmeleri gereken destek bir portakal sıkacağı, iyi bilenmiş (sapına belki ismi de işlenmiştir) bir bıçak, tabak seti, süpürge makinesi ya da son model bir ütü değildir.
Zaten yılın belli başlı günlerinde kendilerini sevilmeye layık hissetmeye çalışırlarken karşılaştıkları bu muamele sadece 'evde çalışırken işim daha da kolaylaştı'dan öteye gidememektedir ve buna rağmen yürekten sevinirler.
Çünkü bu senelerdir böyle süregeldi.
Ama böyle devam etmek zorunda değil.
Biliyorum, çoğu insan bu durumun hakaret olduğunun dahi farkında değil ama bir kişinin bile bakış açısını değiştirebilmek benim için kârdır.
Bir kadına, anne gibi yüce bir varlığa verilebilecek en güzel hediye gerçekten kendisi için severek kullanabileceği bir şey, üstüne yüklendiği her türlü işi paylaşmak (bunu aynı onun gibi her gün yapmak) ve yürekten gelmiş, değerli sözcüklerdir.
Annelerimizin kıymetini bilelim.
