n Haber Gazetesi ne bir yıldır yazı yazıyorum. Bir yıl ne çabuk geçti. Ben bu bir yılı nasıl geçirdim farkında bile değilim. Bu bir yılda hayatımda öyle çok değişiklikler oldu ki; bazen ben bile inanamıyorum. 3 Ağustos 2011 Samsun da yazdığım ilk yazımdı. “Merhaba “ diyerek başlamıştım ilk yazıma. Tarihler 12 Ağustos 2012 yi gösteriyor. Şu an Fethiye’deyim ve ben size yine en içten, en sıcak bir “merhaba” daha yolluyorum. Ve durmaksızın yazıyorum.
n İşin ilginç yanı daha yazmak istediğim o kadar çok şey var ki, yaşam saatim yetmeyecek diye korkuyorum bazen. Yazmak, yazmak durmaksızın yazmak ve ruhumdaki fırtınaları dindirmek istiyorum.
n Her yazıma son noktayı koyduğumda derin bir nefes alır ciğerlerimi doldururum. Her yazıyı bitirmek bir doğumdur benim için. Her yazı da yeni bir evlâda kavuşmak kadar güzel ve tarifsiz hoş bir duygudur.
n Benimle bu yolda gelen tüm dostlarıma, arkadaşlarıma, okurlarıma bazen de beni tanımadan yazan okurlarıma sonsuz teşekkürü borç biliyorum. Dostlarımın güzel sözleri yüzüme kocaman bir tebessümü oturtuyor. İçimi şenlendiriyor.
n Beğenilmek her insanın doğasında vardır. İnsan kendini beğenmese yaşayamaz, en azından mutlu olamaz. Ben de yazdığım yazıları çok beğeniyor ve değer veriyorum. İnsan yaptığı işi sever ve sayarsa mutlu olur. Aynaya baktığımda bile kendimi hala çok beğeniyorum. Şöyle aynaya bir yan bakış atıp bir klark çektiysem o gün güzel geçer benim için.
n Eee! Yalan söyleyecek halim yok ya. Yalan söylemek bir yeteneksizliktir. Şahsiyetsizliktir.
n Ve dünyanın en eski, en sahte işidir. Ben sahte olmayı sevmediğim için dobra dobra duygularımı aktarıyorum satırlarıma. Hayatımda kendimi en iyi hissettiğim anlarım yazarken ve konuşurken geçirdiğim zamanlardır.
n Kendime ve yaşama dair benim bir hayat pencerem var. O pencereden bakarak ve gelene, geçene hiç aldırış etmeden inandığım ilkeleri, sevgilerimi, kızgınlıklarımı, düşüncelerimi adeta bir sevgiliye yazar gibi içten, lirik, özenerek yazıyorum. Amaçlarımın, düşüncelerimin duygularımla kesiştiği nokta benim için çok kutsal. Hatta bazen üzerime lâzım olmayan işlere karışarak siyasete dair bile yazıyorum.
n Karınca kararınca gidemesem de söz geçiremesem de uğrunda yazıyorum işte.
n Bazen yaşam hakkı için savaş veriyorum. Şurada burada okyanusta. Her nerede ve her neresi olursa olsun. Bazen doğa ile yazışıyorum. Bazen sevgiye dair, bazense sevgiliye dair.
n Bana verilen emeği, eğitimi inançlarım doğrultusunda duyurmak için yazıyorum. Anlamak için ve anlaşılmak için yazıyorum. Kısaca beğenilmek ve takdir edilmek için yazıyorum. Bazen sizi güldürüyor bazen kafiyeli hicivler yapıp hem sizi hem de kendimi düşünmeye davet ediyorum.
n Gecenin bir saati aklıma bir şey geliyor. Çılgın gibi yataktan fırlayıp unutmadan yazıyorum. İşte o saatler en mutlu anlarım oluyor. Saatin tiktakları ve ben yapayalnız. Bir de bakıyorsun gün ağarmış. O zaman da yeni doğan günü ve yaşamı kaçırmamak için koşuyorum. Bazen bir limon ağacı bazen bir kuş bazen de toprağa bakmak bile içime ilham veriyor. Yeni doğan güneşin ilk huzmesinden girip ay ışığından çıkmak gibi bir duygu bu.
n Bazı gecelerde yıldızlara yolculuk ediyorum. Bazen yağmura takılıp sel su akıp gidiyorum.
n Bazen uzaklara, özlemlere gidiyorum. Ne kadar da uzağa gitsem sonuçta gene yüreğimi bıraktığım yere geri dönüyorum. Bazen de gülümsüyorum hayata.
n Gülmek beni rahatlatır, sakinleştirir. Gülmek insana neşe ve umut verir. Benim adım zaten Gül’dür. Herkes beni Gül diye çağırır. Adımdan alırım gülmeyi ve gücümü. Bazı insanların kaderi isminde saklıdır. Gülmek benim geçmişim ve geleceğim.
n Acıları ve yeisleri unutturan tek ilaçtır gülmek. İşte geçen yazılarımda da demiştim ya! Her yazar aslında biraz kendini yazar diye. Oturup ev işi, yemek yapacağıma basarım klavyenin tuşlarına.
n Temizlik, örgü, dantel en sevmediklerimdir. Dağınık bir ev, dağınık bir masada yazmak en büyük tercihimdir. Zaten her daim pırıl, pırıl temiz bir ev bence yaşanmamışlığın ve de boşa harcanmış bir hayatın göstergesidir. Ev dediğin biraz dağınık biraz bizden olmalı. Eviniz müze gibi ise ruhsuz ve soğuktur. Hepinize yaşanan, yaşlanılan ve gülümseyen evler armağan ediyorum.

n