Hiçbir şey eskisi gibi değil...
Nerede o yürek dolusu
eski sevdalar,nerede paylaşma ve dayanışmanın
simgesi eski dostluklar?..
Nerede diye sorulacak,
onlarca değer; hastalıklı kafaların inkarcı
kalplerinde irtifa kaybediyor...
Moda deyimle yalan, riya,
ve ihanet in;
doğruluk ve dürüstlük out durumda...
Bu kargaşa içinde takvaya tutunup,direnenler;
her şeyin farkında...
Çünkü inancının gereği,her şey kararınca...
Tüketim toplumu deyip,
bütün değerleri meta gibi görenler de
farkında olmadan kendini
tüketiyor aslında...
En iyisi, bugünkü öyküyle
baş başa bırakayım sizleri...
* * *
Kör bir genç, içinde bulunduğu duruma isyan içindeydi. Kendinden
de nefret ediyordu. Bu duygu yoğunluğunda
iç dünyası da kararmıştı. Göremediği için hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevemiyordu. Kız arkadaşı hariç...
Bir gün kız arkadaşına eğer dünyayı görebilseydi onunla evlenmeyi kabul edebileceğini söyledi. Kız arkadaşı da onu çok mutlu ettiğini söyledi.Günlerden bir gün şans gencin yüzüne güldü ve birisi ona bir çift gözünü bağışladı. Sonra genç her şeyi görmeye başladı. Ağaçları çiçekleri; kısaca artık dünyayı görüyordu hatta kız arkadaşını bile.Kız arkadaşı ona sordu; Şimdi artık her şeyi görüyorsun söylediğin gibi benimle evlenecek misin? dedi.
Genç şoktaydı kız arkadaşını gördüğünde donakalmıştı. Çünkü kız arkadaşı kördü!..
Çok özür dilerim dedi genç seninle evlenemem çünkü sen körsün dedi.
Kız çok üzüldü ve ağlayarak oradan uzaklaşmaya başladı biraz ileri gidince durdu ve geriye dönüp gence seslendi:
Lütfen gözlerime iyi bak
* * *
Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...
