n

n

n Bonnie Bee Diyor ki;

n

n “Bana sorarsanız eğer, bu hayata ne yapmaya geldin diye, size şunu söyleyeceğim: Ben bu hayata, sonuna kadar yüksek sesle yaşamak için geldim.”
n Emile ZOLA
n

n

n Öğr. Gör. Yasemin Şimşek ( [email protected]

n

n

n

n ...Ah, küçücük gemi, sulara attın şimdi kendini, delisin

n

n Ah, yakarlar seni, dönmezsin bir daha geri, delisin

n

n Ah, deniz olayım, tuzumu rüzgârda savurayım, deliyim

n

n Ah, ne yelken ne yel, köpüklerde kaybolayım, deliyim

n

n Kime sorsam dönüşüm yok

n

n Nereye gitsem mavi

n

n Yelkenimde deli rüzgâr

n

n Her yanım tuz, deliyim

n

n Ah, peşimde rüzgâr, ne yağmurlar dost ne bir kıyı var,

n

n deliyim

n

n Ah, düşlerim kaldı, yalnızım düşlerim kaldı, deliyim

n

n Ah, yaralı kalbin, sönüp gidecek yaralı kalbin, delisin

n

n Ah, küçücük gemi, dönmezsin bir daha geri, delisin

n

n Kime sorsam dönüşüm yok

n

n Her gemi biraz deniz

n

n Her yanım mavi, her yanım yel

n

n Her yanım tuz...

n

n xxxxxxxxxx

n

n Bir şarkı mırıldanarak güne başlamak, koyulmak yola...

n

n Dün sabah böyle oldu işte...

n

n Aklıma takılan ezgi, dilime dolanan sözler ise işte bu Ezginin Günlüğü nün muhteşem şarkısı oldu...

n

n İç sıkıntımı giderebilmek için sık denenmiş bir metot bu aslında...

n

n Şarkının dediği gibi, deli rüzgarla dolu yelkenimle açılmak istedim sonsuz maviliklere...

n

n İç sıkıntım büyüktü çünkü...

n

n xxxxxxxxxx

n

n Reyhanlı da meydana gelen patlamalar sonrası, kolları iki yana açılı annenin silüeti belirdi sabah sabah gözümün önünde...

n

n Birden, nasıl olduğunu anlamadım ve beni korkutarak, ürküterek, iki kollarını yana açmış annenin çığlığıyla uyandım...

n

n İşte iç sıkıntımın nedeni buydu!..

n

n Anneler Günü nden bir gün önce bir anne, bombaların paramparça ettiği, yaktığı çocuklarının, yakınlarının acısıyla haykırıyordu...

n

n Tüm dünyaya haykırıyordu!..

n

n Gözümü kapatıyordum, annenin silüeti daha da büyüyor, çığlığı daha da artıyordu...

n

n Ayağa kalkmam, kendimi lavaboya atmam, yüzümü soğuk suyla bol bol yıkamam kar etmiyordu bir türlü...

n

n Çığlık çığlığa iken annem, kendime gelemiyordum bir türlü....

n

n xxxxxxxxxx

n

n Tek çaresi bir şarkı mırıldanmaktı sanki, bir şiir okumaktı, ya da deniz kenarında bir derin nefes!..

n

n ...Ah, peşimde rüzgâr, ne yağmurlar dost ne bir kıyı var,

n

n deliyim... deyip yola koyulmam bundandır...

n

n Bundandır Nazım Hikmet in,

n

n ...Şarkıların boyu kilometre kilometre

n

n Ölümün boyu bir karış…

n

n dizelerini aklıma getirmem...

n

n Ölümün boyu bir karışken yaşamak, karışmak hayata ne kadar mümkündür diye düşünmem bundandır...

n

n Bu kadar ölüm, bu kadar zulüm varken ve sanki hiç bitmeyecekmişken, sonlanır mı bu iç sıkıntısı...

n

n xxxxxxxxxx

n

n Sözü kısa tutmanın vaktidir dostlar!..

n

n Acıtan duygular artmışken, kanatan yaralar yeniden nüksetmişken, sözü kısa tutmak gerekir...

n

n Yaşam devam ediyor dostlar...

n

n Ölüm de olsa...

n

n Zulüm ejderha da olsa...

n

n Sözü, yine büyük ustaya, Nazım a bırakmanın vaktidir:

n

n ...Ne tuhaf şey Taranta Babu;

n

n bizi kendi topraklarımızda öldürmek için

n

n kendi topraklarımızın

n

n baharını bekliyorlar!..

n

n Khoda Hafez Khoda Negahdar!..

n

n

n

n

n

n

n

n

n