Anne, baba olmak doğumda başlıyor ve son nefese kadar sürüyor...
Biz böyle gördük böyle yetiştik...
Yaşamımızın her aşamasında yanımızda arkamızda aile büyüklerini bulduk...
Bizim için korkan, endişelenen, büyükler...
Günümüz Türkiyesi'nde durum eskisi kadar değilse de, en azından imkanlar dahilinde herkes çocuklarına güçlü gelecek hazırlama uğraşı içinde...
Daha Anaokulu seviyesindeyken çocukların eğitim hayatlarını programlamaya çalışıyoruz...
Eğitim sistemi değişti, hergün de değişiyor...
Bizim zamanımızda da dershane, özel dersler vardı tabi ki, ancak 2 sınava girip üniversitemizde seçtiğimiz bölümü okuduk bitirdik...
Şimdi öyle mi?
Değil tabi ki, bırakın üniversiteyi, daha ilkokuldan, ortaokuldan başlıyor stres...
Yok puan, yok sıralama, yok dilim, yok adres karmakarışık oldu çıktı...
Ebeveynlerin çoğu bilmiyor, ebeveynleri bırakın çoğu öğretmen bile yönlendiremiyor...
Onlar da haklı, hergün yeni birşey çıkıyor...
Zorlaştıkça, zorlaştı...
Şimdi yeni trend, özel eğitim koçu tutulacak, rehber servislerinden eğitim alınacak...
Dershane, özel dersi geçtim yani...
Hergün farklı takviye eğitimler...
Bakalım daha da neler göreceğiz...
Biz ebeveynler olarak, gideceği okul, devam edeceği dershane, hangi sınav için hangi derslerin takviye edileceğine varıncaya kadar hayatımızı ve çocukların hayatını şekillendiriyoruz...
Elden gelen ne varsa gücümüz ne kadarına yetiyorsa...
Çünkü küçük bir boşluk, bütün hayatını mahvedecek...
Önlemleri tek tek düşünürken paranoyak olduk...
Bir de tercihler var cehennemi yaşatan...
Bir yanlış, çocuğun hayatını yerle bir edebilir, açıkta kalabilir...
Zaten, sınava hazırlık süreci başlıbaşına bir mesai gerektiriyor, sonrası Lise veya Üniversite hep aynı stres...
Herkes kendi çocuğu için en iyisini ister elbet...
Peki bütçe ne der bu işe?
Gücü olan yapar, ya diğerleri?
Bütçe izin verdiği ölçüde çocuklarına gelecek arayan yüzbinler akılları sınavda kıvranır dururlar...
Evet okusun, okusun da, bu hengamede yetişen çocuğun yarını nasıl olacak, hiç düşündünüz mü?
