Öğrenilmiş çaresizlik kavramı ya da sendromudur...
Kafamızın içinde ördüğümüz duvarlar...
Bir pirenin, kavanoza konulup kapağının kapatılarak...
Altından verilen ateşle zıplayıp...
Sürekli kafasını kapağa çarpmasıyla öğretilen...
Sürekli tekrar ile alışkanlık haline getirilen...
Kapak açıldıktan sonra da...
Ancak kavanozun ağzına kadar sıçrayabilme yeteneğiyle sınırlandırılmasıdır!
***
Hangi işi yaparsak yapalım...
Elde ettiğimiz başarısız sonuçlarla...
"Olmayacak", "Yapamayacağım' , 'Başaramayacağız'... Hükümlerinin peşin olarak verilmesidir...
Başkalarının olumsuz deneyimlerinin de...
Kabullerimiz arasına almamız...
Başarısızlığın baştan ilanıdır...
***
Hangi işe başlarsanız başlayın...
Hangi yolculuğa çıkarsanız çıkın...
Şartlarınız ne kadar olumsuz...
Önünüzdeki engeller ne kadar zorlu olursa olsun...
Hepsinden daha büyük barikat...
Beyninizin içindeki pirelerdir...
Belli bir hizayı geçemeyeceğinizi söyleyen...
Oluşturulmuş algıları yıkamayacağınızı ima eden...
Başarısızlığa daha ilk adımı atmadan mazeret oluşturan...
O pireler, sizin en büyük engelinizdir!
Elbette beyninizin içindeki pireleri besleyenlerin başında ise...
Dışarıdaki korku yayıcılar vardır!
Onların sesini kısıp...
Pireleri ikna ettiğiniz anda...
Başarı kaçınılmazdır!
***
Nerede geçerli bu?
Siyasette...
Ticarette...
Sosyal hayatta...
Ailede...
Eğitimde...
İşte...
Yani her yerde!
***
Siz yola çıkmadan...
Kafanızın içindeki pirelerden kurtulun...
Gerisini yaparsınız...
"Kazanılamaz" denilen seçimden zaferle ayrılır...
'Para kazanmaz' denilen ticarethane ile holdingleşir...
"Bundan bir cacık olmaz" denilen öğrenciden Oxford Profesörü çıkarırsınız...
Yani aklınıza gelebilecek her şeyi gerçekleştirebilirsiniz!
***
Yani...
Pirelerden kurtulun...
Harekete geçin!
Şom ağızları susturun...
Asla pes etmeyin!
Bakın o zaman ne oluyor?
Unutmayın ki...
Başarı zirvesi yüksek ve soğuktur...
Ve pireler soğuğu sevmezler!
