Üç gün sonra bayram.
Ne heyecan var.
Ne de hareketlilik.
Çarşı-pazarda kuş uçmuyor.
Neden mi?
Varlıktan olamayacağına göre, yokluktan.
Maaşların bayram öncesi verilecek olması da işe yaramadı.
Emekliye enflasyon zammı da aynı şekilde.
Nerede o eski bayram önceleri?
Herkes bayramlık arayışındaydı.
En azından çocuklarını sevindirmek olmazsa olmaz idi.
Ya bu bayram öncesi?
Dedik ya kuş uçmuyor.
Esnaf dostlarla sohbetlerim oldu.
Yarım asırlık dönemi iyi bilen bir dostum ‘Böylesi görülmedi’ derken, yokluğu ifade etmeye çalışıyordu.
‘Her şey bedavadan biraz pahalı’ diyen yılların esnafı sevgili dostum Hüseyin Akgül, bedavaya verseler almaya niyetli bulamayacaklarını söyledi.
İş bu denli vahim.
Pahalı dönemlerdeki hareketlilik hak getire.
Gerçek bu ise, pembe tablolar koca bir hayal.
Aldatılıp, duruyoruz.
Gerçeklerden bihaber olanlar tarafından.
Emekliye enflasyon zammı yüzde 4.76.
Ortalama cebe giren 50 lira.
Bayram şekeri parası.
Durum bu olunca eşe, çocuğa, toruna bayramlık almak mümkün olabilir mi?
Olamaz.
Çarşı-pazara da uğranılamaz.
Başbakan Ahmet Davutoğlu, hükümet kurma turlarına başladı.
Ortak adayları olmazsa olmazları sıralıyor.
Bulunduğumuz durumu, daha doğrusu getirildiğimiz yeri en iyi bilen AK Parti iktidarı.
İstenilenleri olamaz görüyor.
İşinin de ne denli zor olduğunun farkında.
Zeytinyağı gibi üste çıkmanın planlarını yapıyor.
Erken seçimi çare görerek.
Sahi çare mi?
Bence değil.
Zira erken seçime gidilse de, AK Parti tek başına iktidara gelse de gelinen durumdan sıyrılmak mümkün değil.
Kısacası, görünen o ki, kazanılmak istenen zaman her geçen günü aratacak.
Bayramları bayram yapan hayallerden daha da uzaklaştıracak.
Bilmem anlatabildim mi?
