Değerli okurlarım geçen haftaki yazımda akran zorbalığının ne olduğunu, bu durumu nasıl anlayabileceğimiz hakkında konuşmuştuk. Bu haftaki yazımda sizlerle akran zorbalığında hem veli olarak hem de eğitimciler olarak neler yapılabileceğinizi daha detaylı konuşacağız.
Eğitimciler boyutundan bakacak olursak, öncelikle zorbalığı önlemek adına zorbalığın ne olduğunu okulda çalışan personelin dahil öğrencilerin bilmesi önemlidir. Bu noktada öğretim döneminin başında okullardaki rehberlik servislerinin zorbalığı tanıtıcı ve önleyici etkinlikler eklemesi ile farkındalığın artmasını sağlayabiliriz. Bununla beraber risk grubunda olduğu düşünülen sınıflarda uzman tarafından uygulanan test veya anketlerle zorbalık hakkında öğrencilerin fikirleri ve riskte olan grupları belirlemek daha sağlıklı olacaktır. Zorbalık yapan çocuklar öfkelerini dışa vurarak daha saldırgan olabilirler. Bu noktada öğrencilere öfkelerini kontrol etmek adına teknikler öğretilerek baş etme stratejileri geliştirilebilir. Yaş olarak büyük olan öğrenciler kendinden yaşça küçük öğrencilere karşı olan tutumlarında yıkıcı değil yapıcı olmaya yönelik cesaretlendirilmelidir. Zorbalık durumu ile ilgili velilere yönelik seminerler okullarda hazırlanarak velinin bilinçlenmesini, çocuklarında zorbaca olan davranışlarla karşılaştıklarında çocuklarını cezalandırıcı davranmamaları gerektiği bilinci verilmelidir. Çocukların psikososyal gelişiminin takibi yapılarak veliye geri bildirimlerde bulunulmalıdır.
Bu gibi durumlarda aileler için önerilere bakacak olursak; aileler çocuklarının yanında başka arkadaşlarının popülerliği ile ilgili yorumlar yapmaktan kaçınmalıdır. Çocuklarına daha çok zaman ayırmayı tercih etmeli, zorbalık davranışlarına karşı çocuklarının daha dikkatli ve özenli olmaları hakkında konuşarak bilinçlendirmelidir. Çocuğunun zorbalık ile karşı karşıya geldiği bir durum var ise önce çocuğunu dikkatle dinlemeli, çocuğuna nasıl yardım edebileceğini düşünmeli, okul ile iş birliği yapılması mümkünse bir uzmandan destek alınmalıdır. Zorba ve kurban olan öğrencilerin ailelerinin çocukları ile empati kurmaları ve bu durumu tartışma haline getirmek yerine onların duygu ve düşüncelerini, neler hissettiklerini özellikle zorba olan tarafın bunu yapmasının altında yatan nedenleri incelenmelidir. Çözüm yolları ararken özellikle çocuğun bu çözüm yolunu bulmak için hazır olup olmadığını anlamak gereklidir. Eğer hazır değilse bulunan çözüm etkili olmayacaktır. Çözüm yolunu bulurken onunda fikri alınmalı ve ortak çözüm bulunmalıdır. Ve en önemlisi, aileler (hem zorba olan çocuğun hem de kurban olan çocuğun) çocuklarının her koşulda yanında olacaklarını destek ve sevgilerini eksik etmeyeceklerini sözlü ve fiziksel olarak ifade edebilmelidirler. Unutmamak gerekir ki, sevgi gibi bir anahtarın açamayacağı kapı yoktur…
