Herkes kendi derdinde...
Kimse kimsenin umurunda değil gibi görünse de bizi biz yapan hasletleri yaşattık bu memlekette...
Sevgi ve saygı; imanı ve ameli sağlam insanlarla yine dimdik ayakta...
Vefayı turşu markası sananlar da sonunda anlayacak gerçeği...
Dini değerler; düşmemek için tutunacak daldır bu millete...
Yoksa, toplumsal erozyonun altında kalmış, çürümüş gitmiştik...
Her şeye rağmen sabırla dimdik ayaktayız...
Buna da şükür diyerek...
Ramazanlarda fakir fukaraya ulaştırılan gıda yardımlarını kim görmemezliğe gelebilir?..
Daha fazlasını verenler de vardı...
Allah ın emriyle ihtiyaçlarından fazlasını bağışlayan yani infakın gereğini yerine getirenler
yok muydu sanki?..
Sağ elle verdiğini sol eline göstermeden yoksullara ulaşanlara ne mutlu...
Kıt kanaat geçinenlere ne demeli?..
O haldeyken bile fitre ve zekatını veriyor bu insanlar...
Biz böyleyiz işte...
Bugün de bayram...
Ramazan ayının güzelliğini tamamlayacak ikinci etabı var işin...
Şimdi sıra; büyüğü küçüğü bilme, kimsesizleri ve hastaları ziyaret etmede...
Şimdi sıra; kırgınlıkları bitirme, uzatılan elleri tutmada...
Hiç kimse için geç değil...
Yeter ki bir adım atılsın...
İncir çekirdeğini doldurmayan meseleler için kırgınlıkları sürdürmenin kime ne yararı var?..
Bakmayın kalbi mühürlülerin laflarına...
Yüreğinizi Allah biliyor ya gerisi boş!..
O, karşılığını size fazlasıyla verecektir...
Bayramınızı en içten duygularımla kutluyor; sağlık, mutluluk ve huzur dolu günler diliyorum...
Bu arada milletimizin gurur günü olan 30 Ağustos Zafer Bayramımızı da aynı dileklerimle kutluyorum.