Yediğin ekmeğin, içtiğin suyun
tadını alamıyorsan
dünya kadar malın olsa
neye yarar?..
Çoluk çocuğunla huzur içinde
değilsen Karun olsan
ne yazar?..
Bugünkü Kim zengin?
adlı öykümle
başbaşa bırakıyorum sizleri...
* * *
Demir tüccarı olan
Seyfi Bey,
yıllar önce
kasabadan ayrılmış,
İstanbul da işini büyütmüştü.
İnşaat malzemeleri
satarken, binlerce konutun da
sahibi olmuştu. Parasını ödeyemeyen
müteahhitlerin
dairelerini ucuza alıyordu.
Servetini, sadece
muhasebesini tutan
ve akrabası olan
Dede lakaplı Kerim Bey
biliyordu.
Seyfi Beyin iki kızı vardı. İkisi de
Amerika da işletme tahsili yapmıştı. Güzeller güzeli olan
iki kızı da İstanbul sosyetesinin
içindeydi ve hemen hemen her gün
magazin basınında aşklarıyla
anılıyordu. Seyfi Bey, bu duruma çok öfkeleniyordu ama
karısı Şaziye Hanım da
kızlarından geri kalmıyordu.
Seyfi, her yıl temmuz ayında yaptığı gibi
10 günlüğüne kasabaya geldi. Hemen çocukluk arkadaşı
Kemal i buldu. O akşam birlikte
lokantaya gittiler. Lokantanın sahibi Şişe Nuri , Seyfi nin
sevdiği en güzel mezeleri hazırladı.
Seyfi, Ne de özledim buraları dedi. İstanbul da
böylesine rahat olmadığını anlattı.
Gece ilerliyordu. Kemal, Kalkalım dediyse de
Seyfi, en yakın arkadaşıyla muhabbeti
özlemişti. Biraz daha kalmak istedi.
Kemal en yakın arkadaşını kırmadı. Laf lafı açtı. Seyfi, Kemal in
maddi durumuna üzülüyordu. Bunu da ilk kez yüzüne karşı söyledi.
Kemal gülümsedi. Ben senden daha zenginim deyince,
Seyfi Hadi canım sende diye müstehzi biçimde güldü.
Kemal, arkadaşının bu tavrına alınmıştı. Onu kırmak istemiyordu.
Seyfi, Benden zenginsin öyle m? diye tekrar edince,
Evet dedi Kemal. Senden çok zenginim
Seyfi, Gömü mü buldun Kemal diye takıldı ve gülmeye başladı.
Kemal, Senin paranla alamadığın şey var bende dedi. Seyfi Bey,
şaşkınlıkla sordu: Neymiş o?
Kemal, Seyfi nin yaşadığı sorunları biliyordu. Onu incitmek istemedi ama
ona da bir ders vermek istiyordu. Huzur dedi Kemal, huzur...
Seyfi, boynunu büktü.Hatasını anlamıştı. Özür diledi.
* * *
Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...