Tiyatro oyunumuzu sahneledik.
Seyircinin önünde eğildim.
Vali Bey sahneye geldi.
Çok güzel bir konuşma yaptı.
Üç sefer omzuma dokundu.
'Bu güzel oyun için teşekkür ederim hocam.' dedi.
Naçizane bendenize plaket verdi.
Kendilerine teşekkür ettim.
'Sanat takdir gördüğü yerden gitmez!' dedim.
Gülümsedi.
***
Oyunumuzun adı:
ÖNCE VATAN dı.
Demokrasinin temeli olan ulusal güvenliğimizde öncelik her daim, canımız pahasına vatandı.
Önce vatan!.
Oyuncularla el ele tutuştuk.
Tekrar seyircinin önünde saygı ile eğildik.
Tiyatronun efendisi seyircidir.
Bizi ayakta alkışlayan seyircimizi, bizlerde alkışladık.
***
Durduk yerde bunu niye hatırladım?
Fazıl Say ile yıllar önce tanışmıştım.
Piyanist ve besteciydi.
Kuyruklu piyanosuna akortçu getirmiştim.
Konserini izlemiştim.
Kahve içip sohbet etmiştik.
Kültürün ve sanatın özgürce üretilmesine inanıyordu.
Sanatçı duruşunu san'at ahlakından ödün vermeden gösteriyordu.
O günü, sanat aydınlıktır, kültürse pusula demiştik.
Yüzyıllık edebi değerlerimizi savunurken, aynı zamanda toplumcu gerçekçiydik.
Evrensel düşüncede birleşmiştik.
Mareşal Gazi Atatürk'ün:
Türkiye Cumhuriyetinin temeli kültürdür sözünün önemine değinmiştik.
***
Şimdi ise kendilerini televizyonda izledim.
Truva Sonatı konserini Congresium da sergiledi.
Cumhurbaşkanımız konsere teşrif etmişti.
Protokolde ABD Senatörü Lindsey Graham'da vardı.
İslam ülkeleri için de tiyatroda nasıl ki birinciyiz?
Evet birinciyiz.
Müzikte de Lindsey Graham'ın, Fazıl Say'ı izlemesi bugünlerde iyi olmuştur.
***
Konser sonunda en güzel anlardan biride Cumhurbaşkanımızın, Aşık Veysel'in, Kara Toprak plağını takdim etmeleriydi.
Zira öz kültürümüzden beslenmiş bir sanatçı için en anlamlı hediyeydi.
Çok önceden gerçekleşmesi gereken böylesine anlar, ayakta alkışlanıyordu.
***
Vesselam, Fazıl Say'ı ne kadar alkışlasak azdır.
Böylesine sanatçılar dünyamıza ender gelir, nadir yetişir.
Sanatçımızın başarılarının artarak sürmesini diliyorum.
Evrensel sanatçımız Fazıl Say'ı ayakta alkışlıyorum.
Kültürü - sanatı takdir edip pusula olanları da.
