İkide bir; şiir deyip durma?
Millet, şiir okumuyor ki?
Ekmek kavgasında insanlar…
Ekmek!
***
Haklılar da!
Önce, zaruri ihtiyaçlar.
Sonra?
Kültürel ihtiyaçlar…
Daha sonra?
Lüks ihtiyaçlar.
***
Şiir de neymiş?
Hadi canım siz de!
Önce vatan…
Önce bayrak…
***
Söyleşilerimde, söylemiştim!
Tekrar söylüyorum.
Şiir, insanlığın bilincini, düşüncesini, duygusunu ve ruhunu aydınlatır…
İnsanı onarır, yenileşmesini, gelişmesini insanca sağlar…
Evrenselliğe uzanmasına yol acar…
Tüm bunlar, yarınların bugünden daha iyi olması içindir…
Çünkü şiir toplumların önündedir, ilerisindedir…
Ruhu besleyendir…
Bilincin, manevi tükenmez gıdasıdır…
Önemi de geçmişten geleceğe buradan gelir.
Şairin imgesi, yüreğinden beri, ufukların ötesindedir…
***
Engels,' şairlerin geleceğin kokusunu duyumsadıklarını' söylemiş.
Neden?
Çünkü, şair bilicidir.
Çağdaş, anlamlı ve has şiir buna örnektir.
***
Nitekim, teknoloji içerisinde şiirler, söz dizimleri,(…) insana bilinç katar, nefes verir, ruhunu donatır, insanlığın yararına sunar…
Duygu ve düşüncesini çağrışımıyla çoğaltır…
İnsanı, insana dostça yaklaştırır…
Mesela cep telefonundaki internet biçimse; şiirler, anlamlı sözler, bilgiler içeriğidir…
Yani teknoloji maddi kültürse, şiir de onun içinde manevi kültürdür.
Birlikteliği, şüphesiz bilinçle, evrensel gerçekçiliğe gitmedir…
Velhasıl, şiir teknolojinin nefeslerindendir…
O nedenle şiir teknoloji kadar; insanın insana katkısı ne ise tastamam onun kadar, önemlidir dedim.
Yanlış mıyım?
