Ne ev, ne beyaz eşya, ne kömür, ne şu, ne buydu istediği şehit anası Sevim Gülrekin...
Artvinde şehit olan Özel Harekatta görevli oğlunun adının Liman Mahallesinde bir caddeye veya sokağa verilmesini istemiş, çalmadık kapı bırakmamıştı...
Bu vatan uğruna toprağa düşmüş bir fidan için çok şey mi istemişti ya da bu talebi imkansız mıydı?..
Liman Mahallesinde bir yığın anlamsız sokak
isimleri var...
Bu cadde ve sokaklardan herhangi birine Şehit Secahittin Gülrek Sokağı denilse,kim ne kaybeder?..
16 yıldır bu talebi yerine getirilmeyen annenin
feryadını duyan da bir devlet görevlisi...
İlkadım Kaymakamı Zafer Orhanın
gerekli girişimlerde bulunacağının sözünü vermesi, en azından onun Şehitler Gününde acısını dindirebilir...
Bence, İlkadım veya Büyükşehir Belediyesi de
işi uzatmadan haklı bir isteği yerine getirebilir...
Büyükşehir Belediye Başkanı Yusuf Ziya Yılmazın bu konuda birçok açıklaması da olmuştu...
İşte bir fırsat çıktı...
Bu olayı, bir annenin duygusallığına bağlamak
yanlıştır...
Bu şehirde, onlarca şehit ailesi var...
Bu şehirde, vatan ve bayrak için
şehit olmaya hazır binlerce genç var...
Böyle bir uygulama, bu aileleri mutlu etmez mi?..
Devlete olan saygı daha da artmaz mı?..
Şehitleri unutmayın!..
Çünkü, onlar unutuldukları zaman ölür!..
Yiğit evlatlar yetiştiren şehit analarının ellerinden saygıyla öpüyorum...