n
n n Gerçekten de bugün bayram mı?..
n n Atatürk Anıtı ndaki törenlere katılan bazı protokol mensupları, görevli asker, polis ve öğrenciler ile şehit aileleri ve muharip gazileri görmesek; bayram var mı yok mu bilmeyeceğiz!..
n n Bir de anıt çevresinden geçerken, burada ne oluyor? diye bakan meraklı gözleri fotoğraf karesine koyalım...
n n Hadi, balkonlardan izleyen ve makam araçlarının başında bekleyen şoförleri de o görüntüye alalım...
n n O eski kalabalık o eski coşku yok!..
n n Cadde boyu asılan ay-yıldızlı bayraklar ve defne yapraklarına sarılmış taklar...
n n Bir büyük yürüyüşe marşlarla öncülük eden fener alayları...
n n Çakı gibi yürüyen askerleri görünce, gururla dökülen gözyaşları...
n n Anılarda kaldı maalesef...
n n Yeni dünya düzeni, Milli olan her şeyi cendereye alıyor...
n n Küresel sermaye; bankaları, fabrikaları ve medya kuruluşlarını tek tek satın alıyor...
n n Bize ait ne varsa değişiyor...
n n Adeta bir eşya gibi...
n n Örf ve adetler de öyle...
n n Dini bayramlar farklı mı sanki?..
n n Kabir ziyareti yapmak, ana-baba eli öpmek ve hasta olan yakınların hayır dualarını almak yerine taksitle tatile çıkma fikri de bu yeni düzenin marifeti değil mi?..
n n Herkes kendi derdine düşmüş!..
n n Bu sorulara cevap verebilen yok!..
n n Geçmişe mazi diyenlerin arsız vefasızlığı karşısında direnenler; her şeyi piyasa koşullarıyla belirleyenlere yenik düşmüş durumda...
n n Değerler, değersizleşiyor...
n n Hasletlerimizi, kendi ellerimizle boğduk!...
n n O yüzden ortak sevinçlerimizin çığlıkları duyulmuyor...
n n Bugün gerçekten de bayram mı?
n
