Sultanların gerçeklerden alınmış öyküsüdür.

Cevahir KUL

02.11.2012 - 08:49 Yayınlanma

n Hangi mevsimin kıyısında bulmuşlardı sevdayı bilmiyorlardı.

n Yorgun ve gecikmiş bir zaman diliminde karşılaşmışlardı gölgesinde bekleyen ihtiyar gibi.

n O dar zamanlarda biraraya geldiklerinde kahkahalarla gülüyorlardı çocuk çocuk bakıyorlardı dünyaya.

n Dünya onları anlamıyordu...

n Onlar dünyaya küsüyor sonra yeniden barışıyorlardı.

n Sultanlardan biri cin olmaya karar verdi.

n Belki dedi.

n her şeyi değiştirebilirim, üç dilek tut.

n Diğer sultan gözlerini etrafta gezdirip dağlara bir süre baktıktan sonra bir süre düşündü kendisini ele vermek istemiyordu, sultanın ona acımasını istemiyordu aslında bir yandan korkuyordu , ellerini koyacak diz bulamıyordu sonra tekrar uzun uzun baktı dağlara ve gökyüzüne. O bir cindi ve ne dilersem gerçekleşecek diye geçirdi içinden endişelenmeye gerek yoktu.

n Cin tekrar sordu üç dileğin nedir ?

n Sultan bir süre sonra Bir mutlu olmak, iki mutlu olmak, üç mutlu olmak diye bir çırpıda söyledi dileğini.

n Cin, Dileklerin buysa benim de amacım mutlu etmek.

n Bu onların mutluluk oyunuydu belki de.

n Sultanlıklarına yakışır davranışla yaşıyordu ama içlerindeki coşkuya engel olamıyorlardı.

n Günler geceler birbiri ardını kovalarken gökyüzündeki bir yıldıza bu sen ol sultanım dedi.

n Diğer sultanın aldığı ödüllerin içinde en çok bu hoşuna gitmişti, gözlerini o sonsuz evrende parlayan yıldızdan ayırmıyordu, kimi geceler onu görmese üzülüyor sessizliğine gömülüyordu.

n Derken bir gün sultan ülkesini terk etmesi gerektiğini söylemiş eğer gitmezse onları öldürmek için savaş açacaklardı. Bu savaştan kurtulmanın tek yolu sultanlıktan vazgeçmesiydi böylece varlıklarından haberleri olmayacaktı diğer ülke sultanların.

n Günlerden yine bir gün hangi mevsimin olduğu önemli değildi.

n Sultan tamam gidiyorum dedi, oysa cin onun dileğini gerçekleştirecekti biraz daha direndi onun için gitmek ülkesine bir daha dönmemekti.

n Rüzgar dağlardan esip tüm tokatını çarparken yüzüne canı acımıyordu ama ağlıyordu.

n Derin bir nefes alıp tekrar gitmeliyim dedi oysa hangi dileğe tutunup kalacağını bilmiyordu.

n Sultan ülkesini terketmesini istemedi bu kez gitme dedi.

n Aynı göğün altında milyonlarca kez doğmam gerek dedi kulağına sessizce ve hep seni seveceğim dedi ve sonsuza kadar yaşayıp gittiler. Evvel zaman öyküsüydü sizlerin de gönlüne sevda düşşün sessizce.

n Bir güzelin aşığım, erenler

n Onun için taşa tutarlar beni

n Gündüz hayalimde gece düşümde

n Kumdan kuma savuruyor yel beni

n Al gül olsam al gerdana takılsam

n Kemer olsam ince bele sarılsam

n Köle olsam pazarlarda satılsam

n Yarim deyi al sinene sar beni

n Abdal Pir Sultan ım gamzeler oktur

n Hezaran sinemde yaralar çoktur

n Benim senden özge sevdiğim yoktur

n Inanmazsan git Allah a sor beni