Telefonun diğer ucunda bir kadın...
Allah rızası için yazın! diyor...
Ve sıralıyor:
Bir tekstil atölyesinde çalışıyordum...
Beni çıkardılar...
Yerime 3 Suriyeli aldılar...
Sigorta yok, ucuz işgücü...
Haftalardır iş arıyorum...
İş başvurusuna gittiğim her yerde Suriyeliler...
Sadece işte değil...
Mahallerde huzur ve güvenlik kalmadı...
Kapıda, pencerede ne bırakırsak çalıyorlar..
Çocuklarımızı dövüyorlar...
Gece yarıları sokakta bağırarak konuşuyorlar...
Laf söyleyen olursa saldırıyorlar...
Çarşıda, pazarda kızlarımızı rahatsız ediyorlar...
Allah rızası için yazın...
Bakın büyük olaylar yaşanmadan...
Bu işe bir çözüm bulunsun...
***
Yazmadan önce biraz araştırdık...
Kadının anlattıklarından şikayetçi çok...
Ve her geçen gün artan bir nefret...
Kaçak çalışma...
Sigortasız ve ucuz iş gücünün piyasada yer bulmasıyla...
Artan işsizlik...
Nefret tohumlarını daha da artırıyor...
Sokaklardaki saygısızlıkların artması da eklenince...
Tehlike her geçen gün büyüyor...
***
Yani tablo bu iken...
Bunun devlet politikasıyla çözümlenmesi şart...
Gözüken ve gecikmesinde sakınca bulunan bu sorunun çözümü...
Ya misafirlerin evlerine dönmesi için gerekli ortamın yaratılması...
Ya da...
Kamp uygulamasıyla...
Her geçen gün belirginleşen tehlikenin...
Bir şekilde kontrol altına alınması...
Çünkü bu iş sosyal bir tehdit...
Herşey bir kıvılcıma bakıyor...
Sonra....
Yaşanabilecek olaylar...
Bunu durdurmak...
Çok daha zor...
Ve daha yıkıcı olabilir!
Çünkü...
Ensarların da bir sabrı...
Vermek zorunda kaldıkları yaşam mücadelesi...
Korumak zorunda oldukları can güvenceleri ve huzurları var...
Misafir, konumunu unutup...
Kendine belirlenen sınırları aşıyorsa...
Tecavüz edilen sınırların sahiplerinin de...
Hakları vardır!
Bizden aktarması, uyarması...
Vebal, sorumluların!
