n
n n Bonnie Bee diyor ki;
n n Ey sessizlikler bekleyin beni/ size geliyorum koklanmamış çiçekler…
n n Bişar ULUTAŞ
n n
n n 12 yıl önce Konya dan bakışlarla süslüyordum gri beyin hücrelerimi, 2 ay önce ise Hazar denizinin dalgaları vuruyordu ayacıklarıma.
n n Şimdi ise ıslak bir Samsun sabahında güne ‘merhaba’ demek düşüyor payımıza.
n n Bakıyorum etrafıma gelişi güzel, pek bir şey değişmemiş insan coğrafyasında.
n n Eskiden sokaklarda yürünürdü, şimdi apartmanlar arasında…
n n Tıpkı Barış Manço’nun söylediği gibi: ‘Hava ayaz mı ayaz, ellerim çeplerimde’…
n n İlerliyor caddede…
n n İşte üst geçit…
n n Bir kız görünüyor balkonda…
n n Astığı çarşafları topluyor…
n n Bir adam yaklaşıyor başı yerde, umursuz…
n n Kaç insan gördü bu yollar?
n n Kaç kavgaya şahittir?
n n Ve kaç eğlenceye ve cenazeye?
n n Ya kediler!
n n Ve yağmur ve güneş ve rüzgar…
n n Görünmüyor, var ile yok arası…
n n Apartman arasına sıkıştırılmış bahçeler…
n n Saksıda çiçekler…
n n Daracık iskemlede hanımeller…
n n Dünyayı saran sardunyalar…
n n
n n Fısıltı:
n n - ‘koparırsam bir bitkiyi ölecektir biliyorum
n n yükseklere tırmanıyorum
n n kanat dolup taşıyorum
n n bir yol belli karanlıkta
n n fener olup taşıyorum
n n ışıktan, kumdan, ağaçlardan,direklerden
n n taşıyorum
n n yoldan, nehirlerden, köprüden, dalgalardan
n n ve yaprağın suya düşen gölgesinden
n n ne kadar yalnız içim benim’…
n n
n n Hayata dair özgece, bilgece tanımlamalar, güzel bir temaslarla doludur her insan kalbi.
n n Özlemler ya da sitemler taşır.
n n Bazılarımız ise oldukça akademiğizdir.
n n Bilimselliğe özgü tarafsız bir cevabımız vardır dünyaya.
n n Çokça rastlarım bu türden deyişlere, tecrübelere…
n n Ece Temelkuran bizlere ‘yeryüzü kayıtları tutan biriyim der mesela kıyıdan bakarak.
n n Bakış yönü aynı olduğu müddetçe dünyaya, nereden baktığının aslında bir önemi yok değil mi?.
n n Nereden bakıyorsan bak gökyüzünün altında toplanmış bir insan küresiyiz.
n n Herkesin kendi tadında yaşanmışlığı, kendince tanımaları var elbette.
n n Güzel tanımlamalar, öğretici dipnotlarla ekilidir, bu toprak parçası.
n n Ve zamanı geldiği zaman da ne ekiyorsan onu biçiyorsun.
n n Evet, başladığımız gibi usul usul noktamızı koyalım.
n n Akıl padişahı kafesi kırdı mı, kuşların her biri bir yöne uçar.
n n Mevlana’dan, 700 yıl öncesinden bir bakış sizlere!
n n Çoook uzaklardan seslenir, ihtiyacımız olduğunda da bizi yalnız bırakmaz yüreğimizde besleriz inci inci dizelerini.
n n 700 yıllık bu sesleniş, yüzyıllar da geçse üzerinden bizlere, bazı şeylerin hiç bir zaman değişmeyeceğini hatırlatır.
n n Khoda hafez, khoda negahtar!..
n
