Kolay geçmemişti onun için yıllar.
Zor yılları aşan Talha'da savaşın kahramanlarından.
Ev hastane arasında koşturmaca, hastaneye yatışlar ve mutlu son…
Okula başladığı ilk günler bazı istenmedik sıkıntılar öğretmenleri sayesinde aşılmış.
Mikrop almasın diye takmak zorunda olduğu maskeye karşı diğer çocukların dikkati kendisinde biraz olumsuz algıya yol açmış. Okulun 'Arkadaşımı Anla' projesiyle bu durum, aksine çok güzel gelişmelere vesile olmuş.
Mücadele sürecinde birde kardeşi olmuş Talha'nın.
Belki ilik nakli olabilir diye düşünülmüş ama gerek kalmamış.
Çocukların umudu diri tutulmalı, geleceğe yürüyen çocuklarımızın yanına karamsarlık uğramamalı.
Lösemiyle savaşanların morale ihtiyacı var kuşkusuz.
Toplumun bu mücadeleye katkısı ise bilinçli bir bakış açısına sahip olmasıyla mümkün.
Minik yürekler olumlu davranışlarla güzelleşiyor.
Onun için Talha'yı İstiklal İlköğretim Okulu minikleriyle buluşturmayı düşündük.
Yıllarca ağzından düşürmediği maskeye onlarla elveda etmekti amacımız.
Ne öğrenciler Talha'yı, ne de Talha onları tanıyordu.
Birbirlerini tanımayan minikler anlamlı bir birlikteliğe imza atmalıydı.
O birliktelikte amaç beyinlerde güzel duygular edindirmek, yüreklerde löseminin de yenilebileceğini haykırmaktı.
Ve Talha vesilesiyle ne kadar kulaklara kar suyu kaçırabilirsek.
4/J sınıfına ziyaret yapacağımızı söylemiştik günü belli değildi.
Böyle bir sürprizle sınıfa geleceğimizi ise hiç bilmiyorlardı.
Talha tek başına sınıfın kapısını tıklatıp içeri girdiğinde herkes şaşkındı.
Sınıfta stajyer öğretmenin bulunması şaşkınlığı daha da artırmıştı.
Kendimizi tanıttıktan sonra sınıf öğretmenimizde geldi.
'Geleceğiz demiştik sözümüzü tuttuk değil mi çocuklar' dedik.
Hep beraber evet kelimesiyle kucakladılar bizleri.
Talha'nın da hoşuna gitmişti böyle bir buluşma.
Konuya duyarlı öğrencilerle sohbetimizde, içlerinde kitap yazacağını söyleyenden, gelecekte doktorluğu hedefleyene kadar kendilerine söz veren azimli çocukları gözlemledik.
Sınıf sanki eğitim yılı sonuna doğru bir şölen yaşıyordu.
Neden burada bulunduğumuzu söyledikten sonra sınıf coşmuştu.
Talha sanki oyuncusu olduğu takımın taraftarları ile buluşmuştu.
Takımın değişmez as oyuncusu ise kendisiydi adeta.
Sınıfça hep beraber maske havaya atılacaktı.
Talha önde tüm öğrenciler tahtanın önünde toplandılar.
Toplu olarak geriye doğru tempolu sayım başladı.
Beş, dört, üç, iki, bir ve sıfır…
Talha maskeyi çıkarıp atmasıyla sınıf sevinç yumağına dönmüştü.
Yere düşen maske beton zemindeydi artık.
'Lösemiye vurulan bir tokat da Talha'dan' vurulmuştu.
Çocuklarla başka güzelliklerde buluşmak üzere…