İnsan idealleri uğruna yaşar. Her insanın yapacağı,yapmak istediği bir şeyler vardır.Herkes çok büyük işler yapamayabilir.Fakat kendi kapasitesine göre bir şeyler yapabilir. En azından boş durmaz. İnsanı yaşatan idealleridir. Eğer bir amacınız varsa yaşamayı değerli kılan birçok sebebiniz var demektir. İnsanı kendi değerleri içinde olgunluğa ulaştıran bu çaba güzel işlerin yapılmasına sebep olur. Toplumlar bu anlayışla ilerler,büyür. İnsan taş taş üstüne koymak suretiyle yurt imarına katkıda bulunur. Bireysel enerji dalgaları büyüyerek toplumsal kalkınmanın itici dinamiğini oluşturacak bir akım yaratırlar. Bu enerji ekonomide, kültürde ,ilim irfan yolunda kişisel başarılarla beslenen büyük umutlar doğurur.
"Denize atılan bir taş ,bütün okyanusların seviyesini yükseltir. "Çevrenizde hiç durmadan çalışan ,birşeyler üreten fakat hiç yorulmayan insanları görürsünüz. Fiziki gücünün yettiği zaman dilimine kadar hareket halindedir. Hiç yorulmaz dinlenirken bile birşeyler tasarlar, yapar. Böyle insanlara imreniriz çoğu kez.Uzun soluklu başarılara insanı ulaştıran irade nereden geliyor? Bu soruyu hep sormuşumdur.
"Boşuna değil" adlı şiirimde insanın bu çabasını ve yaşam serüvenini dizelere dökmüştüm:
Yaşamak
Korkusuzca yaşamak
Delicesine sevdalar için
Ömür tüketmek
Boşuna değil
Atan kalpler
Söyleyen diller
Düşünen beyinler
Boşuna değil
Çalışmak, hem de çok
Yorulmak yakışmaz bize
Tembellik asla
Memleket sevdası işlemiş
Yüreğimize
Sevmek
Uğrunda ölmek
Bu cennet vatan için
Boşuna değil...
İnsanoğlu yaşadığı sürece insana ve hayata dair çabaları hep sürecektir. Bu gayretler sayesinde toplumlar ve insanlık daha güzel yarınlara ulaşacaktır.
