İnsanoğlunun birçok zaafı da olsa.
Yaşamın güzelliği paylaşım aslında.
Hem de doğanın gerçek sahipleri hayvanlar ve bitkilerle.
Maalesef bu dünyanın misafiri insanoğlu bildiğini yapıyor.
Yaptıkça da sonuçlarına katlanıyor.
Eşrefi mahlûkatız; yaratılanların en şereflisi en üstünüz.
Aslında bu durum birçok sorumlulukları yüklüyor.
İşte o sorumluluk duygusu, davranışlarımız öylesine önemli ki.
Onlar sayesinde yaşamı ayakta tutmakla görevliyiz.
**********
Annem çiçekleriyle evladı gibi konuşur.
Solsa üzülür, açınca ondan mutlusu yoktur.
Evcil hayvan besleriz evimizde, bağımızda, bahçemizde...
Öyle bağlanırız ki, evlattan öte bile görürüz onları.
Onlarla dost, arkadaş, sevgili oluruz.
Malum 'Bu gezegende bizde varız' diyenlerin büyük bölümü doğada.
Kendi problemlerimize çözüm ararken, yaşam mücadelesini tek başlarına sürdüren hayvanlara, o güzelim canlılara sorumluğumuz yok mu?
Sen insanoğlu, onların etinden, sütünden, gücünden akla gelebilecek her şeyinden yararlan ama onlara olan sorumluluklarını ihmal et.
Bazı insan bir haşereye dahi zarar vermez, onlara birer nesne değil özne olarak yaklaşırken, bazıları ise hayvanlardan tiksinir, yolda sevgi dilenciliği yapan canlıdan sevgisini esirger.
Yetmezmiş gibi birde vahşetin alasını onlara yapar.
En son, Havza'da vahşice patileri kesilerek ölüme mahkûm edilen köpek.
Gözleri oyulana kadar vahşete maruz kalan kediler...
Yiyeceklerine zehir katılarak toplu öldürülen hayvanlar...
Hangi duygu bunu yaptırabilir desem de faili insan suretinde birisi.
Geçtiğimiz hafta gördüğüm rüyadan öyle etkilenmişim, hıçkırıklara boğulmuşum ki, uyandığımda göğsümde evimizin kedisi patileriyle 'Kalk Kenan niye ağlıyorsun? dercesine beni uyarmaya çalışıyor.
Rüyanın etkisi mi, kedimin tavırları mı duygularım karıştı birbirine.
Hayvan sevgisi olmayanın içinde insan sevgisi ambalajdan ibarettir.
**********
Velhasıl insanoğlu öyle kirlenmiş, öyle vahşileşmiş ki...
Virüs sürecinde bile gerçek yüzlerini saklayamadılar.
Trabzon'daki köpek, hastanede günlerce yatan sahibini hastane kapısında bekledi de, sahibi taburcu olurken yaşadığı mutluluk tüm dünyanın dikkatini çekti.
Bu nedenle kızılan birisine yakıştırılan sözler rahatsız eder beni.
Gerçekten aşağılanan kişiye "Hayvan Herif derken" hiç düşündünüz mü?
Kusura bakmayın bu yaklaşım hayvana hakaret, insana ödüldür.
Vahşette en yabani hayvan bile insanoğlunun eline su dökemez.
