Strateji sözcüğü aslında askeri bir kavramdır.
Politikada strateji ise, seçmen tercihlerindeki değişmeleri görebilmek, çalışma ve diğer ve vatandaşa, rakip partilerin sunamayacağı çok farklı yararları sunabilmektir şeklinde tanımlanabilir.
Stratejide asıl olan rakiplerinden farkı meydana getirmektir. Bir başka ifade ile siyasi partiler arasındaki rekabette farkı meydana getirerek öne geçmektir.
Çünkü strateji, daha farklı yapmakla ilgilidir.
Siyasi partilerin amacı iktidardır. İktidarda ise iktidarını(gücü) korumaktır.
31 Mart yerel seçimlerinde iktidar- muhalefet stratejilerinin ana noktaları ortaya çıkarken, 23 Haziran'da ise belirginleşmiştir.
Bu iki seçimde de gerek iktidar ve gerekse muhalefet seçmenin karşısına farklı stratejilerle çıkmışlardır.
İktidarın stratejisinin bir ayağı içte terör ve milletin beka sorunu üzerinde iken diğer bir ayağı da dış ilişkiler(ABD, SURİYE, RUSYA) üzerinde olmuştur.
Buradaki hedef seçmenin hem vatanseverlik ve milliyetçilik duygularını okşamak ve hem de iç sorunlardan uzak tutmak suretiyle oy vermesini ve başka siyasi oluşumlara(partilere)kaymasını önlemekti.
Bu strateji kısmen başarılı olmuştur.
İktidarın yukarıdaki stratejisine karşı muhalefet ise seçmenin karşısına doğrudan seçmeni ilgilendiren argümanlarla çıkmıştır. Seçmenin kendi dünyasına ve yakınına hitap etmesi yanında dürüstlük sözü vermiştir.
Bu strateji savaşlarında iktidarın kısmen kaybı, muhalefete kazanç olarak geçmiştir.
İktidar, dürüstlük sözü ile almış olduğu İstanbul'u yine dürüstlük sözü veren rakip partiye vermiştir.
İktidar- muhalefet arasındaki bu farklılık(strateji) savaşları tedbir alınmazsa muhalefetin lehine sonuçlanır. Bunun için de hem yerel ve hem de genel bir stratejiye ihtiyaç vardır.
Selam ve sevgi ile…[email protected]
