n Her gün trafiğe binlerce araç çıkar. Hiçbiri birbirine çarpmadan düzenli bir şekilde akar. Nizam, insan ve toplum hayatının en vazgeçilmezidir. Onsuz hiçbir şey olmuyor. Düşünsenize, kuralların olmadığı bir toplum düzeni… Bırakın yaşamayı, mutlu olmayı kargaşadan başka bir şey çıkmaz. Zaten düzenin zıttı kargaşadır.
nn Her şey bir nizam üzerine kuruludur. Hiçbir şey tesadüf değildir. Dıştan bakınca mesut olmaları gereken, her şeye sahip pek çok insan, iç dünyalarında bir nizam kuramadıkları için mutsuzdurlar. Yunus böylelerini anlatırken: “Bunca varlık var iken, gitmez gönül darlığı” der.
nn Yaşadığımız sosyal hayat bizi hem tabiattan hem de kendi varlığımızdan uzaklaştırır. Bizi deli eden ihtirasları, korkuları, bazen kafese konmuş canavar gibi içimizde hapsederiz.
nn Bu durum öyle bir hal alır ki; bizi tedirgin eder, sele kapılmış gibi bizi bizden alır; uzaklaştırır. Tam o esnada imdadımıza ruhumuzu ve gönlümüzü billurlaştıran güzellikler dünyasına kapı aralayan nağmeler yetişir. Hemen teslim oluruz. İçimizde, paslanmaya yüz tutmuş derin izler bırakan birikintiler toz olur gider. Müziğin ritmi düzen ve nağmelerdir. Bu nağmelere insan olanın dayanması, kaşı koyması mümkün değil.
nn İçimizde, yıllara dönük arzuların, yaşanmamışlıkların öfke yumağına dönüşmesi, bir günde oluşmuyor.
nn Bizi sarıp çevreleyen; duygularımızı billurlaştıran, bizi insan olmaya götüren o sihirli ses, nağmelerin sesidir. Çünkü içinde nizam vardır.
nn Belirli bir plan olmadan demir, çimento yığınlarından usta insan eli değmeden bir eser çıkar mı? Hayatımızın her alanında düzen hâkimdir. Trafikteki arabalar gibi biz de birbirimize çarpmadan kendi çizgimizde yürümeliyiz.
nn Düzen fikri, insan ve cemiyet olmanın en yaşamsal kuralı ve vazgeçilmezidir.
nn ÖMER PAMUK
nn
n
