Her bayram asker oğlunun geleceğini biliyordu. Her bayram geldiğinde asker oğlu da gurbetten (nöbet durumuna göre) mutlaka gelip annesinin elini öpüyordu. Annesine sıkı sıkıya sarılıp hayır duasını alıyordu. Babaevinden 17 yaşında ayrılmıştı. Annesi de ,kendisi de çok özlüyordu. Ramazan ve Kurban bayramlarında özlem gideriyorlardı. Bir günlüğüne dahi olsa gelip annesine sıkı sıkıya sarılıyordu. Yaklaşık 12 yıl bu böyle devam etti .18 Nisan 1992 kıyameti herşeyin sonu oldu. Herşey rengini ve tadını değiştirdi. Bedriye anne yüreğindeki acıya rağmen belki bu bayram gelir ,bu bayram gelmezse ,bir daha ki bayram gelir diye umudunu hiç kaybetmedi. Her bayram buz gibi mezar taşına sarılmaya devam etti.
32 yıl sonra Samsun’a bir komutan bir paşa geldi,elbette başka komutanlarda geldi, başka paşalarda geldi ,onlardan da Allah razı olsun.Ama bu komutan ,bu paşa başka geldi. Hiç kimsenin gelmediği gibi çok başka geldi. Şehit Astsubay İlhan Hamlı’nın mavi gözlü paşası gibi paşa üniforması ile 2024 yılı Ramazan bayramının birinci günü kendi asker oğlu gibi çakı gibi bir asker geldi .Çok samimi ,çok temiz yürekli bir komutan geldi. Samsunlu şehit annesini evinde ziyaret etti. Kendi annesinin elini öper gibi elini öptü,annesinin mavi gözlü paşası gibi şehit annesi 88 yaşındaki Bedriye anneye sarıldı. Sarılmak ve koklamak sıradan bir sarılmak değildi .Sımsıkı ,sımsıcak sarıldı. Ziyaret bitene kadar da hiç bırakmadı.Şehit anneside başını komutanın omuzuna koydu. Annesinin mavi gözlü paşası İlhan Astsubay gibiydi. İlhan Astsubay gibi asker kokuyordu .Bedriye anneye o komutan,o paşa cennet kokusu getirmişti. Aynı İlhan Astsubay gibi cennet kokuyordu. Yıllardır buz gibi mezar taşına evladım diye sarılan Bedriye anne için bundan daha kıymetli ne olabilirdi? Onun için çok kıymetliydi o komutanın ,o paşanın ilgisi… Annesinin mavi gözlü paşasının sıcaklığını ve cennet kokusunu getirmişti. Duygulanmamak elde değildi.Bedriye annede çok duygulandı kendi oğlu ile sohbet eder gibi sohbet etti. Gitmesin istedi ama zaman bitti.
Bedriye anneye evladı gibi sımsıkı ve sımsıcak sarılan o değerli Komutan Samsun Garnizon Komutanı Gazi Tümgeneral Davut Ala paşamızdan başkası değildi. Davut Paşamızı yetiştiren saygıdeğer merhume anne ve saygıdeğer merhum babasından Allah razı olsun,mekanları cennet olsun. Gazi Tümgeneral Paşamızı Türk Milletine Hizmet etsin diye en iyi şekilde yetiştiren ve görevlendiren Türk Silahlı Kuvvetlerinin hiçbir personelinin ayaklarına Allah taş değdirmesin. Sarı nokta hastalığı nedeniyle görme yeteneğini ileri seviyede yitiren şehit annesi Bedriye annenin sönmüş gözlerini ışıl ışıl yapan o Komutan eşi ile birlikte bir şehit annesinin yüreğine dokunarak gönülleri feth etmiştir. Gazi Tümgeneral Davut Ala paşanın şehit annesine ziyareti çok anlamlı oldu. Bedriye anne ziyaret sonrası Gazi Tümgeneral Davut Ala paşayı dualarla kendi mavi gözlü paşasını uğurlar gibi taçlandırarak uğurladı. Sağ olasın iyi ki varsın Gazi Paşam.
