Ordu’nun Ulubey ilçesinden 28 Eylül 2024 günü bir yakınımızın cenaze töreninden Samsun’a dönerken yolumuzun üzerinde bulunan Ordu Garnizon Şehitliğini ,şehit annesi olan 88 yaşındaki annem Bedriye Hamlı ve 2 yakınımla birlikte ziyaret ederek şehitlerimizin kabri başında bir fatiha okumak istemiştik. Ordu Garnizon Şehitliğinin demir kapısında zincir ve kilit vardı. Etrafta ise hiçbir görevli yoktu. Ordu Garnizon Şehitliği’nin içerisine giremeden özel aracımızla kapısından büyük bir şaşkınlıkla dönmek zorunda kaldık. Doğrusu sadece şaşkın değildik ,aynı zamanda çok üzgündük. Keşke şehitlik başka il ve ilçelerde olduğu gibi Ordu ilimizde de halka açık olsaydı. Şehitler hepimizin şehididir ,sadece ailelerinin değil tüm Türk halkının şehididir. Bizde bu duyarlılıkla Ordu Garnizon Şehitliği’ni ziyaret etmek istemiştik.
Gerçekleştiremediğimiz şehitlik ziyareti nedeniyle Ordu Valisine seslenerek konuyla ilgilenmesini talep etmiştim. Çünkü bu normal bir durum değildi. Ordu Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü haberin yayınlanması üzerine Vali talimatıyla bir açıklama göndermiş .İşte o açıklama:
“Şehitliğin Kapısına Kilit Vurdular” başlıklı habere ilişkin Müdürlüğümüzce açıklama yapma ihtiyacı duyulmuştur.
Garnizon Şehitliğimiz, 4 yıl önce açık tutulmakta iken gayriahlaki vakaların yaşanması ve alkollü olduğu tespit edilen vatandaşlarca kullanılması sebebiyle, şehit ailelerimizin talebi üzerine kapatılmıştır. Şehitliğimizin yakınında bulunan Polis-Jandarma Uygulama Noktası ile ailelerimizde anahtar mevcuttur.
Şehitliğimizin sorumluluğu Askerlik Şubesi Başkanlığında olup, bakım ve onarım işleri Ordu Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığınca, temizlik işlemleri ise Ordu Büyükşehir Belediye Başkanlığınca düzenli olarak yapılmaktadır.
Bilgilerinize sunulur.”
Şehit yakını ve sıradan bir vatandaş kimliğimle bu açıklamayı defalarca okudum. Böylesine hassas bir konuda kimseye haksızlık yapmak istemiyorum. Ama açıklamayı okudukça şaşkınlığım daha da arttı. Ordu Garnizon Şehitliğinin kapısının 4 yıldır halkımıza kapalı olduğunu öğrenince çok üzüldüm. Alkollü vatandaşların şehitliği kendilerine mekan seçmeleri nedeniyle şehitliğin kapısının kapalı tutulması kabul edilebilir bir gerekçe değildir. Üstelik şehitliğin yakınında Polis – Jandarma uygulama noktası olmasına rağmen kolaycılıkla şehitliğin kapısını kapalı tutmak çok doğru bir tedbir değildir. Burada öncelikle yapılması gereken mesai saatleri içerisinde bir görevli bulundurmaktır. Devamında ise şehitliğe mobesa dahil gece görüşlü kamera sistemi kurmaktır. Ama bunlar yapılmamış en kolay yol seçilmiş şehitliğin kapısına zincir ve kilit takılmış. Bir şehitlik düşünün halkımız kendi bağrından çıkarttığı kahraman evlatlarının kabri başına gelip bir fatiha okuyamıyor. Çünkü üç beş kendini bilmez alkolik ve gayriahlaki davranış içerisindeki şahısların yüzünden şehitliğin kapısına zincir bağlanarak kilit vurulmuş. Bunu 4 yıldır devam ettirmek yerine Ordu Garnizon Şehitliğinin kapısını ziyaret etmek isteyen halkımıza açmak için gerekli tedbirleri almak daha iyi olmaz mıydı? Kendini bilmezlerden şehitliği korumanın yolu şehitliğin kapısına zincir bağlatmak ve kilit vurmak değildir .Şehitlikte kim gayri ahlaki davranıyorsa, kim alkol alıyorsa polis ve jandarma tarafından yakalanarak mahkemeye çıkartılmalı ve onlarla en caydırıcı şekilde ciddi anlamda mücadele edilmeliydi. Bu tedbirleri almayıp şehitliği kapalı tutmayı uygun görenler şehit ailelerinin talebi üzerine kapalı tutuluyor diyerek çözüm üretmiş olmuyorlar. Yetkililere tekrar sesleniyorum Ordu Garnizon Şehitliği’nde gayriahlaki vakaların yaşanması ve alkollü vatandaşların olmasının önüne geçmesi gerekenler gereğini yaparak Ordu Garnizon Şehitliği’ni halkımıza da tekrar açık tutmalıdır. Hiçbir vatandaşımız bundan böyle Ordu Garnizon Şehitliği’nin kapısından geri dönmemelidir. Şehitliklerimiz ve şehitlerimiz sadece resmi protokolün ve ailelerinin değildir. Şehitliklerimiz ve şehitlerimiz hepimizin ve en değerlimizdir.
