Üzgünüm, çok üzgünüm… Hepimiz çok üzgünüz. Gerçekten çok naif ve bilge bir insanı 24 Eylül 2024 ‘de Samsun’da kaybettik.   

    Bir ağabeyimizi gazeteci yazar Osman Kara’yı sonsuzluğa uğurlamak, dualarımızla güle güle demek için 25 Eylül 2024 Çarşamba günü Samsun İlkadım’da Büyük Camide buluştuk. Hüzünlü ama anlamlı bir Eylül  buluşmasıydı. Ne çok seveni vardı. Caminin içi de ,avlusu da  her yer çok doluydu. Çok güzel bir insanı, çok güzel insanlar  uğurlamaya gelmişti. Herkesin çok sevdiği, saygı duyduğu  gerçek bir fikir ustasıydı. İncitmeyen ,kırmayan naif bir kişiliği vardı. Saygı duyan ,saygı gören  bilge bir  insandı. Belki de bu yüzden çok güzel insanlar onu uğurlamaya gelmişti. Sözün bittiği yerde uzaktan yakından sevenlerini bir araya getiren çok değerli Osman abimizin cenaze namazın da ustayı incitmeye korkan insanlar bir aradaydık. İyi bilirdik derken kesinlikle takiye yapmıyorduk. Çok iyi bir ağabeydi. Gazetecilik mesleğinde üstaddı.Aynı gazetede   (Haber gazetesi) köşe yazarlığı yapmış olmanın kıymetini hep bildim. Değerli bir üstadın efsane yazılar yazdığı bir gazetede nacizane yazılar yazmak benim için  büyük bir şanstı. Tanımış olmaktan son derece mutluyum. Bir süredir tedavi görüyordu. Ne zaman beni görse şehit annesi olan annemi sorar, mutlaka selam gönderirdi. Annemin yıllardır çektiği şehit acısını bilen çok iyi bilen duyarlı, ilkeli ,milliyetçi ve  vatansever bir insandı. Ne yazık ki iyi insanları birer birer kaybediyoruz. Osman abimizi çok özleyeceğiz.

      Gazete arşivinden, Gazeteci Yazar Osman KARA ağabeyimizin 16 Nisan 2019 tarihinde Haber gazetesinde yayınlanmış “BU BİR VEDA YAZISIDIR” başlıklı köşe yazısından bir bölüm paylaşmak istiyorum: 

  “İlk romanımı okumaya başladığımda henüz ilkokul öğrencisiydim.İlk Şiirimi yazdığımda da lise birinci sınıftaydım.Şiirlerim ilk defa bu kentte ,Demokrat Canık Gazetesi’nde yayınladığında takvimler 1962 Haziran’ını  gösteriyordu.

  Hürsöz,Bugün, ve Tercüman Gazeteleri Çağrı ve Genç Öncüler dergilerinde  köşe yazılarıma ,Devrim Ötüken ve Toprak dergilerinde  de şiirlerime  yer bulmanın  keyfini bundan sonra sürdüm, onurunu bundan sonra yaşadım.

 Profesyonel gazeteciliğe  ilk adımlarımı  bu kentte 1 Aralık 1969’da o yılların efsane basın kuruluşu Türk Haberler Ajans’ında attım.Mesleğin adabını  ve ahlakını o ajansta  bugün hala rahmetle  ve saygıyla andığım ve o haysiyetli ustalardan öğrendim. Ne mutlu bana ki, bugüne kadar  o haysiyete  asla ve kata leke sürdürmedim.

   Bu kente geri dönüşümden sonra Ekip,Halk ve Haber Gazetelerinde yazma ,Kanal S ve Haberaks televizyonları ile Haber Radyo’da proğram yapma şansını yakalamam  da ayrı bir mutluluk vesilesidir benim için.

 Ne aldattım ne de aldandım .Ben halkımı sevdim, sağ olsunlar, halkımda beni sevdi. Ben onların değerlerine saygılı ve bağlıydım onlar da bana hep sahip çıktılar. Hepsine saygı ve şükran doluyum. Hayattaki en büyük servetim  bu ülkenin ve bu kentin haysiyetli namuslu ve vatansever insanlarının sevgisidir.

   Haysiyetli insanlarla paylaştım onurlu haberleri bu meslekte ,hala gurur ve keyifle izlediğim pırıl pırıl gençlerin yetişmesine katkı verdim, vermeye çalıştım Onlarla hep gurur duydum ve gurur duyacağım. Osman KARA ”

    Sevgi, saygı ve dualarımızla güle güle Osman abi. Ruhun şad, mekanın cennet olsun. Ağabeyim seni hep özleyeceğiz ama hiç unutmayacağız.

                 AYHAN HAMLI