Hiç kimse şehit annesi olarak doğmaz.Ama bir anda öyle bir şey olur ki büyük bir acı o ana yüreğini yakar ve şehit annesi olunur.Şehit annesi olmak herkese nasip olmaz .Şehit annesi olmak ,büyük bir acıya göğüs germektir.Tarifsiz bir acının muhatabı olmaktır.Şehit acısı bir anne için en büyük bir yıkımdır ,en büyük bir acıdır…Çünkü hiç kimse gözünün içine bakmaya kıyamadığı evladının hain kurşunuyla ya da başka bir şekilde ölmesini istemez.Ama kaderdir ,ama başka şeydir, şehit annesi olmak yazılmışsa bir annenin alnına kurtuluş yoktur.Elbette şehit annesi olmak buruk bir gururdur.
Vatan için bayrak için toprağa düşmek kolay olmasa da şehit olmak başka şeydir.İşte bu yüzden onca acıya rağmen şehit annelerinin ağzından gururla süzülür o anlamlı söz.Vatan sağ olsun Bazen bir çok şeye kızarız isyan ederiz ama bu sözü söylemekten imtina etmeyiz.Çünkü bu vatanın ve bu bayrağın bir bedeli olduğunu hep biliriz.Şehit anneleri de bunu çok iyi bildikleri için Vatan sağ olsun Bir anne için bu söz gerçekten bu vatan için ödenebilecek en büyük bir bedeldir.Bunun hiçbir maddi karşılığı yoktur.Bunun geri dönüşü de yoktur.Ama bunun şehit annelerinin yüreğinde buruk bir gururu vardır.O buruk gururla yaşama devam etmek hiç kolay değildir.Kolay olmayan bir yaşam şehit annelerini ömürleri boyunca ayakta tutar.Bu buruk gururun bedeli şehit annelerinin evlatlarının temiz kanıyla ödendiğini acaba hepimiz biliyor muyuz.Aslında bu gerçek bazen acıdır.Anneler günü gelir o şehit anneleri,anneler günü gelmesin ister.Şehit annesi için anneler günü hüzün demektir.O hüzünlü gün anneler günü şehit annelerine zor gün olur.Çünkü herkes evladını koklarken o anneler başka şeylerde çocuklarının kokusunu aramaya devam ederler.Bilirler ki, bir daha hiç gelmeyecek şehit evlatları.Bilirler ki anneler o özel günde çocukları ile bir şekilde iletişim kurmayı hak eder.Ama o anneler o iletişimi buz gibi bir mezar taşında kurmaya kalkarlar.Bu kolay dayanılır bir durum değildir.Bu yüreğimizi yakan ,canımızı acıtan özel bir durumdur.Gerçek acıdır,bazen ne mutlu ki şehit annesi olmuş diyenler olur.İşte o zaman isyan eden şehit anneleri olur.Sorarlar kendi kendilerine ,Şehit annesi olmak mutlu olmak mıdır? diye. Doğrusu bu yakıştırmadan hep rahatsız olurlar.Şehit annesi olmak, mutluluk değildir.Tarifsiz bir acıdan kim mutlu olur ki?Bazen sapla samanı karıştıranlar yüzünden acılarının arttığını hissederler.Anneler gününde hatırlanmak ,ziyaret edilmek acılarını artırsa da kapılarını açık tutarlar.Ziyaretçilerini şehit evlatları gibi görürler.Anneler gününde acıları artsa da hatırlanmak ziyaret edilmek onları biraz olsun mutlu eder.Evlatlarının silah arkadaşları tarafından ziyaret edilmek ise onlara evlatlarını hatırlatır.Evlatlarına sarılır gibi onlara sarılırlar.Bu başka bir duygu, başka bir histir ,evladının kokusunu hissetmektir…
Tarifsiz acıların yaşandığı bir ortamda bazen tarifsiz mutluluklarda vardır.Annelerimiz elbette sadece anneler gününde değil, her zaman hatırlanmalı ,kıymetleri varlıklarında mutlaka bilinmelidir.Annelerimiz elbette her şeyin en iyisini hak ediyor.Anneler gününde kendi annemiz şehit annesi olmasa da ,o anneleri de unutmayalım,onların tarifsiz acılarını artırmadan onları da böyle bir günde minnetle hatırlayalım.Anneler gününde şehit annelerinin hüznünü paylaşmak bir nebze olsun onları rahatlatır diye düşünüyorum.Başta şehit annelerimizin olmak üzere bütün annelerimizin ellerinden öpüyor, bu çok özel günlerini saygıyla ,minnetle kutluyorum.Herkesin anneler günü kutlu olsun.
