Onlar sadece özel zamanlarda değil her zaman şehitlikte olmayı arzulayan yaralı yüreklerdir. Sadece şehitler gününde ve sadece cuma günleri değil, her vakit onlar için şehitlik vaktidir. Unutanlar olabilir ama gerçekten unutmayanlar onlardır. Onlar şehitlerin aileleri en başta anne ve babalarıdır. Şehit acısı anne ve babalarının yüreğinde kapanmayan bir yaradır. Gerçek şu ki, onlar için şehit acısı asla kapanmayacak büyük bir yaradır. Aradan çok uzun yıllar geçmesine rağmen o acıyı aynı ilk günkü gibi yaşayan bir çok şehit ailesi, anne ve babası tanırım. Şehitlik vaktinde onların ziyaretlerine tanık olur, onlarla hüzünlenirim. Çünkü bende bir şehit yakınıyım. Artık yaşlandığı , sürekli hastalıkları olduğu ya da vefat ettiği için şehitliğe gelemeyen şehit anne ve babaları gözümün önünden bir filim şeridi gibi geçerken ağlamamak için kendimi zor tuttuğumu bilirim. Ama eminim ki onların yürekleri ve gözleri hep şehitliktedir. Öyle ya da böyle yaralı yüreklerin şehitlik ziyareti bitmez.
Biz biliriz ki şehidin ailesi, anne ve babası için her zaman şehitlik vaktidir. Ağırlık özel günlerde olsa da o acıyı yüreğinde taşıyanlar için her gün özeldir. Her gün şehitlik vaktidir…Evladının buz gibi mezar taşında şehit evladının sıcaklığını arayan bir şehit annesini, bir şehit babasını evladı ile konuşurken hangimiz duyabiliriz, hangimiz o acının ağırlığı altında ezilmeyiz. Zannedilmesin ki şehit anne ve babalarının şehitlik ziyaretleri sıradan ziyaretlerdir. Hiç bir resmi protokolün şehit anne ve babasının yaşadıklarını yaşaması mümkün değildir. Bütün bu nedenlerle herkes unutur ama ne şehidin annesi nede babası şehidini unutmaz. Onlar için şehitlik ziyaretinin zamanı ve günü her vakittir. Ülkemizin her karış toprağında şehit kanı vardır. Şairin dediği gibi binlerce şehidimiz bu topraklarda kefensiz yatmaktadır. Bunu unutursak ,bunun kıymetini bilmezsek bütün şehitlerimizin kemiklerini sızlatmış oluruz. Yüce Türk milleti böyle bir gaflete düşmeyecek kadar vefalıdır. Türk milleti şehidine ve gazisine minnettardır. Bu yüzden diyorum ki, sadece özel günleri bekleyerek ,şehitlik vaktinde şehitlerimizi asla yalnız bırakmayalım. Çocuklarımıza , gençlerimize şehitlik gerçeğini kapalı salonlarda değil, şehitlik ziyaretleriyle gösterelim. Bunu yapanlar ziyadesi ile şehit yakınlarını duygulandırmaktadır. Onları elbette takdir ediyoruz. Haftanın her günü şehitliklerimiz ziyarete açıktır. Şehitlik ziyaretleri için özel günleri takip edelim ama sıradan günleri de atlamayalım. İşe o zaman bir şehidin annesi, bir şehidin babası olmak ne demek ona tanıklık edersiniz. Yoksa özel günlerde şehidin annesi de ,şehidin babası da kalabalıkta kaybolup gider.
Günlerden hangi gün olursa olsun ,şehitlik vaktidir diyerek şehitliğe ziyarete gidenlerin en başında şehitlerin yürekleri yaralı anne ve babaları gelmektedir. Çünkü şehitlik vakti hasret giderme ve kucaklaşma vaktidir. Bunu sadece yaşayan bilir. O hassas buluşmanın ne anlama geldiğini anlamak kolay değildir.83 yaşındaki hasta bir şehit annesi hastanede tedavi olduktan sonra ,evine gitmeden niye şehitliğe evladına gider, evladı ile hasret giderir? Bunu ne kadar anlayabilirsiniz? Şehitlik vakti işte budur!