Hiçbir çocuk, ailesi yanlış yetiştirmediği sürece suç işleyecek bir ruh haline sahip olamaz…
Çocuk doğduğu evin, giderek yaşadığı çevrenin kokusunu taşır benliğinde…Kedileri, köpekleri kuşları, çiçekleri ve insanları öyle sever veya döver..
Okulda arkadaşlarının saçını çeker, onları kıskanır, yalan söyler…Başarısız olduğu veya başarısız olup da ailesine mahcup olacağı, hatta onlar tarafından aşağılanacağı korkusuyla kopya çeker. Hırsız olur daha çocuk yaşta…Bir daha dürüst bir insan olması artık çok zordur!..
Çocuk ailede yoğrulan hamurunun kalitesiyle ekmek olur… Toplumun diğer kurumları da bu durumun pekişmesini, pişmesini sağlar…
Mesela bizdeki eğitim…
Yarışa dayalı, ötekini geçmekten başka hiçbir değer kazandırılmayan eğitim kurumları…
Okulları sevmeyen çocuklar, işini sevmeyen öğretmenler…
Sporun, sanatın, edebiyatın olmadığı… Hiç kitap okumadan, şiir ezberlemeden, okul tiyatrosuna katılmadan, bir müzik aleti çalmadan…
Sadece sınava hazırlanan çaresiz zavallı çocuklar…
Steve Jobs, çocuklarınızı zengin olmaları için eğitmeyin, mutlu olmaları için eğitin… İnsan ile insan olabilmek arasında çok fark var, demişti…
Biz ne yapıyoruz?!
Sonuç ortada: Annesini öldüren 14 yaşında bir çocuk, birbirini bıçaklayan 7.sınıf öğrencileri, özel okulda 'paralı' okuyan, kopya ile okul bitirmeye çalışmasını engellediği için hocasını öldüren bir hukuk öğrencisi…
YÖK, üniversitelerde şiddeti engelleyecek (miş)!.. En büyük şiddet kaynağının kendisi olduğunu inkar edercesine, milleti aptal yerine koyarak…
Artan cinayetler, mutsuz, huzursuz insanlar, giderek çürüyen bir toplum…
Dünya çıldırıyor, ülkemiz alarm veriyor!
Bu ülkenin önde gelen bütün otoriteleri, artık, bu vahim durumu kabul ederek ,zaman geçirmeden çözüm üretmek için bir şeyler yapmak durumundadır…
